یک زلزله و چند رسوایی؛ نمایش غرب با زلزله زدگان کی تمام می‌شود؟
تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۱۰۶۶۱
در حالی شمار قربانیان زلزله اخیر ترکیه و سوریه از مرز ۵۰ هزار نفر گذشته است که هر روز خبری تأسف بار و ناامید کننده از رفتار‌های به ظاهر بشردوستانه غربی‌ها از رسانه‌های جهان افشا می‌شود.
چندی پیش نوع برخورد تبعیض آمیز اروپا و آمریکا با زلزله زدگان ترکیه و سوریه در صدر رسانه‌های مختلف قرار داشت که همگان از آن تحت عنوان «یک بام و دوهوا» و «استاندارد دوگانه» حقوق بشری غرب نام می‌بردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در همان روزهای نخست زلزله، کمک ۶۵ کشور جهان به ویژه اعضای ناتو و دولت‌های غربی به زلزله زدگان ترکیه و سکوت معنادار آن‌ها در برابر همین وضعیت در سوریه، از استاندارد دوگانه غربی‌ها در زمینه مسائل بشردوستانه و حقوق بشری پرده برداشت.
در آن برهه، تنها ۴ هواپیما حامل کمک‌های بشردوستانه از سوی ایران، امارات متحده عربی، روسیه و هند به همراه چند هواپیما از سوی عراق به سوریه اعزام شده بودند که متعاقباً افغانستان، چین، الجزایر، تونس، مصر هم به این شمار اضافه شدند تا در مجموع، شمار یاری رسان‌ها به زلزله زدگان سوری به اندازه انگشتان دو دست برسد.
در همین ارتباط پایگاه تحلیلی «میدل ایست آی» در گزارشی نوشت: «کشورهای غربی ده‌ها میلیارد دلار تسلیحات را به اوکراین در قالب جنگ آن با روسیه تخصیص می‌دهند. با این حال، همین دولت‌ها از ارسال کمک‌های بشردوستانه به مردم سوریه که با زلزله‌ای ویرانگر رو به رو شده اند خودداری می‌کنند و بدتر از همه اینکه در برخی مواقع مانع از رسیدن کمک‌ها به دست مردم این کشور نیز می‌شوند!».
تحریم سوریه بزرگترین مانع بر سر رسیدن کمک‌های بشردوستانه به مردم سوریه بود. اگرچه اروپا و آمریکا در این مواقع تاکید می‌کنند که کمک‌های غذایی، پزشکی و دارویی از دایره تحریم‌ها خارج اند، ولی در عمل، تحریم‌ها کاملاً مانع از تحویل کمک‌های بشردوستانه به کشور تحت تحریم همچون سوریه می‌شوند.
ژست بشردوستانه پوشالی انگلیس
زلزله ترکیه و سوریه همزمان شده است با فصل سرد زمستان که نجات مصدومان بدون توجه به شرایط آب و هوایی مقدور نیست و خطر سرمازدگی، افرادی را که از چنگال مرگ گریخته و آواره شده اند، همچنان تهدید می‌کند.
بنابراین امری بدیهی است در برهه‌ای که زلزله زدگان ترکیه و سوریه به دلیل سرمای زمستان و تخریب حداکثری منازل خود با شرایط سختی روبرو هستند، مهمترین خواسته آن‌ها لباس گرم و لوازم کاربردی باشد، اما تصاویر منتشر شده از کمک‌های انگلیس از واقعیت دیگری پرده برداشت.
در این تصاویر لباس‌های مندرس و پاره، کفش‌های پاشنه بلند، لباس‌های زیر استفاده شده، دمپایی یک بار مصرف هتلی، کلاه گیس و وسایل آرایشی استفاده شده دیده می‌شد تا جایی که وبسایت شبکه «المیادین» لبنان با انتشار برخی از این تصاویر نوشت که ۲۰ درصد از کمک‌های انگلیس به زلزله زدگان سوری و ترکیه‌ای شامل وسایل و لباس‌های مستعمل است که قابل استفاده نیستند، این مساله خشم عمومی را از این نوع کمک‌ها برانگیخته است.
بازی مشابه و نخ نما این بار در برابر ایران
ژست بشردوستانه غرب برای ایران که بیش از چهار دهه زیر شدیدترین تحریم‌ها و تنگنا‌ها قرار داشته، تازگی ندارد که نمونه مشابه رفتار با مردم زلزله زده ترکیه و سوریه را در مردادماه ۱۳۹۱ شاهد بودیم؛ زمانی که زلزله ۶.۴ ریشتری اهر و ورزقان را در آذربایجان شرقی ویران کرد و بیش از ۳۰۰ قربانی برجای گذاشت.
در آن برهه، دولت آمریکا در اقدامی فریبکارانه ضمن تاکید بر تعهد خود برای تداوم تحریم‌ها علیه کشورمان اعلام کرد که برای مدت ۴۵ روز اجازه کمک‌های غیردولتی برای حمایت از زلزله زدگان در ایران را می‌دهد. همان کاری که امروزه در سوریه انجام داده و معافیت ظاهری تحریمی ۱۸۰ روزه برای این کشور درنظر گرفته است.
همچنین وزارت خزانه داری آمریکا ادعا کرد: سازمان‌های مردم نهاد در آمریکا از ۳۱ ماه اوت تا پنجم اکتبر ۲۰۱۲ (۱۰ شهریور تا ۱۴ مهر) اجازه دارند کمک‌های مالی خود را برای بازسازی یا به عنوان کمک‌های انسان دوستانه به ایران ارسال کنند.
بازی آمریکا با مهره تحریم و کمک‌های بشردوستانه در آن برهه بر همگان آشکار شد. در حالی که «هیلاری کلینتون» وزیر امور خارجه وقت آمریکا در گفت وگویی با شبکه خبری «بی‌بی‌سی درباره تأثیر گذاشتن تحریم‌ها بر زندگی مردم عادی در ایران با بی تفاوتی این را از آثار ناگزیر تحریم‌ها خوانده بود، وزارت خزانه داری آمریکا موضعی متفاوت گرفت. وی با سوءاستفاده از حادثه زلزله در شمال غرب کشورمان کمک‌هایی را که هنوز ایران برای پذیرش آن اعلام آمادگی نکرده بود با تبلیغات فراوان در بوق وکرنا کرد تا در عرصه بین المللی خود را کشوری متعهد به امور بشردوستانه و حقوق بشر نشان دهد.
بازی نخ نمای تحریم و بشردوستی، در جریان همه گیری کووید ۱۹ نیز خود را نشان داد. آمریکا و اروپا اگرچه ادعا می‌کردند که این دارو از لیست تحریم‌ها خارج است، اما رسماً ایران از دسترسی به دارو و واکسن کرونا محروم ماند. این در حالی است که غرب، همواره در مواضع اعلانی و تبلیغات رسانه‌ای، خود را در کنار مردم ایران به تصویر می‌کشد.
حتی کارزار «فشار حداکثری» که آمریکا علیه ایران به راه انداخت، جامعه هدف همان مردم کشورمان بودند تا از این طریق، به عناصری ناراضی تبدیل شده و در مسیر مورد نظر غرب گام بردارند. همچنین اهداف سه گانه «تن دادن ایران به مطالبات غرب»، «تغییر رفتار منطقه‌ای تهران» و در آخر «تغییر نظام جمهوری اسلامی» همواره با پیشبرد پروژه فشار حداکثری دنبال می‌شد.
نتیجه کلام
غرب در بزنگاه‌های حساس همچون در قضیه زلزله ترکیه و سوریه، با رفتار خود نشان داده که بازیگر ریاکاری است و بیش از باطن، ظاهر خود را نزد افکار عمومی جهان منزه جلوه می‌دهد. این در حالی است که آن‌ها در واقعیت، همواره از موضوعات انسانی و اخلاقی استاندارد‌هایی دوگانه می‌سازند حال این موضوعات می‌تواند کمک به زلزله زدگان و تروریسم باشد یا آزادی بیان و حقوق بشر.
در اینجا مهم، شکل ظاهری قضیه و منافع غربی‌ها است که باید مدنظر گرفته شود. تروریسم وقتی در راستای منافع اروپا و آمریکا خرابکاری کند، «تروریسم خوب» است و وقتی در برابر زیاده خواهی غرب بایستد، در زمره «تروریسم بد» قرار می‌گیرد. آزادی بیان هم کاربردی دوگانه دارد؛ «ایلهان عمر» نماینده مسلمان و عرب از حزب دموکرات به خاطر انتقاد از رژیم صهیونیستی از کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان اخراج می‌شود و همزمان آمریکا خود را حامی بلامنازع آزادی بیان معرفی می‌کند.
در ارتباط با حقوق بشر هم این استاندارد صادق است به عنوان نمونه اگر ۹۰ نفر در یک روز در عربستان به صورت دسته جمعی اعدام شوند یا بزرگترین فاجعه حقوق بشری در یمن نادیده گرفته می‌شوند، اما کشوری، چون ایران باید بی کم وکاست اجراکننده حقوق بشر مدنظر غرب باشد!
بنابراین ریا و دو رویی یا به عبارت علمی‌تر همان استاندارد دوگانه، از ارکان مهم سیاست خارجی دولت‌های غربی است که این بار در قضیه زلزله زدگان سوری و ترکیه‌ای خود را نشان داده است. «بی اعتنایی به زلزله زدگان سوری» به عنوان حرکت نخست دومینو و «کمک‌های پوشالی و مشمئزکننده» در قالب کمک‌های بشردوستانه به عنوان حرکت دوم دومینو انجام گرفته است. حال این پرسش به ذهن می‌رسد که قطعه بعدی دومینو چه زمانی خواهد افتاد تا رسوایی سوم را برای غرب رقم بزند؟
منبع: مهر
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: زلزله ترکیه غرب کمک های بشردوستانه زلزله زدگان سوری زلزله زدگان ترکیه و سوریه تحریم ها حقوق بشر کمک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۱۰۶۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگ جهانی نفت؛ بایدن در تنگنای تحریم‌ها، قیمت‌ها و انتخابات
تدابیر تحریمی جدید مجلس آمریکا علیه ایران، ونزوئلا و روسیه می‌تواند با افزایش قیمت نفت خام، به شانس پیروزی مجدد بایدن در انتخابات امسال آسیب بزند.
به گزارش اکوایران، دولت بایدن از به کار گرفتن تحریم‌های نفتی برای تسلیم‌کردن کشورهای متخاصم بیزار بوده و از بالارفتن قیمت نفت در سال انتخاباتی آمریکا هراس دارد. اما ممکن است جو بایدن مجبور به این کار شود؛ چرا که قانون‌گذاران کنگره دور تحریم‌های جدیدی را علیه کشورهایی مانند ایران اعمال کرده‌اند که می‌تواند بخش بزرگی از نفت موجود در بازارهای جهانی را خارج ساخته و تعادل را به هم بزند.
به نوشته کیث جانسون برای وبگاه فارن پالیسی، سؤال این است که آیا تحریم‌های جدید بر تولیدکنندگان بزرگ نفت، منجر به افزایش قیمت نفت در اواخر سال جاری می‌شود یا اینکه جریان نفت از قاره آمریکا به واشنگتن این امکان را می‌دهد که قیمت نفت و رفتار کشورهای متخاصم را کنترل کند؟
وسواس کنگره به تحریم ایرانآخرین تلاش‌های کنگره شامل لایحه تحریمی جدیدی بود که صادرات نفت ایران (و خریداران چینی آن‌ها) را به عنوان بخشی از یک برنامه جامع هدف قرار می‌داد. این لایحه بخشی از بسته‌ای بزرگ‌تر است که شامل کمک‌های دفاعی به اوکراین، اسرائیل و آسیا-اقیانوسیه نیز می‌شود. در صورت تصویب، تأیید رئیس‌جمهور و اجرای کامل، این تحریم‌ها می‌توانند بیش از ۷۰۰ هزار بشکه در روز نفت ایران را از بازار حذف کند که تقریباً نیمی از صادرات فعلی ایران را تشکیل می‌دهد.
اما این همه ماجرا نیست. لایحه تحریم‌ها تنها چند روز پس از آن ارائه شد که دولت بایدن، تحت فشار دوحزبی کنگره، به دلیل نقض مکرر وعده‌های کاراکاس در مورد برگزاری انتخابات آزاد، امتیاز لغو تحریم‌ها علیه ونزوئلا را پس گرفت. این موضوع می‌تواند در آینده برای نفت خام سنگین که پالایشگاه‌های نفتی ساحل خلیج آمریکا به آن علاقه‌مند هستند، به مشکل تبدیل شود. در همین حال، برخلاف میل واشنگتن، کی‌یف به استفاده از پهپادهای دوربرد برای هدف قرار دادن زیرساخت‌های ضعیف صنعت نفت روسیه و آسیب‌زدن به توانایی صادرات محصولات نفتی این کشور ادامه می‌دهد.
مهار ناموفق اوپکدر مجموع، این اقدامات جدید بازار نفت که در حال حاضر با کمبود مواجه بوده را بیش از پیش تحت فشار قرار می‌دهد. شاخص نفت خام در لندن همچنان در حدود ۸۶ دلار در هر بشکه باقی مانده و اوپک و شرکای آن اعلام کرده‌اند که به طور داوطلبانه تا ژوئن برای حفظ قیمت‌ها، تولید نفت خود را محدود نگه می‌دارند و همچنین تنش‌های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه نیز بازارهای نفت را نگران نگه داشته است.
روری جانستون، بنیانگذار شرکت مشاوره تحقیقات بازار نفت «کامودیتی کانتکست» گفت: «اوپک مقدار زیادی نفت را نگه داشته و ما در ابتدای امسال با رشد تقاضای قوی مواجه بودیم». او ادامه داد: «میزان افزایش تقاضا در سال جاری یا تسریع رشد نفت شِیل ایالات متحده دو عاملی هستند که تعادل بازارهای نفت را تعیین خواهند کرد».
از نظر عرضه جهانی نفت، در حالی که اوپک و شرکای آن همچنان به کاهش تولید خود (به جز برای عراق و ایران) ادامه می‌دهند، ایالات متحده، کانادا، برزیل وگویان در حال جبران این کمبود هستند.
ایالات متحده با تولید بیش از ۱۳.۱ میلیون بشکه در روز، دوباره به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده، اما بعید است در سال جاری، شاهد رشد قابل توجهی در این زمینه باشد. کانادا می‌تواند در سال جاری نیم میلیون بشکه در روز به تولید جدید خود اضافه کند که آخرین تلاش برای بهره‌برداری از شن‌های نفتی جنجالی آن خواهد بود. گویان به عنوان بازیگری غیرمنتظره در قاره آمریکا، حدود ۲۵۰ هزار بشکه در روز به تولید خود نسبت به سال گذشته افزوده است. همه این‌ها با هم برای جبران هرگونه کاهش تولید از سوی اوپک کافی خواهد بود، مگر اینکه تقاضای جهانی برای نفت بسیار بیشتر از حد انتظار باشد.
در گذشته، اغلب می‌شد روی عربستان سعودی، به عنوان بزرگترین تولیدکننده اوپک برای بازکردن افزایش تولید و صادرات به منظور حفظ قیمت‌ها در محدوده معقول حساب کرد و به طور تئوری می‌توان انتظار داشت که در صورت لزوم، برای ضربه‌زدن به ایران این کار را انجام دهد. مشکل اینجاست که هدف‌گذاری عربستان سعودی و اوپک تغییر کرده است.
آن‌ها قبلاً بر حفظ قیمت نفت در محدوده ۶۰ تا ۷۵ دلار در هر بشکه تمرکز داشتند. با این حال، جانستون می‌گوید: «در حال حاضر، آن‌ها کف و سقف بسیار بالاتری دارند». او افزود که قیمت نفت باید به نزدیکی یا بالاتر از ۱۰۰ دلار در هر بشکه برسد تا تأمین‌کننده اصلی بازار جهانی نفت، رویکرد خود را به طور کلی تغییر دهد.
به همین دلیل است که هرگونه نفتی که به دلیل تحریم‌های جدید از بازار خارج گردد، می‌تواند برای عرضه و تقاضای جهانی، قیمت نفت و از نظر سیاسی برای دولت بایدن، به مشکلی تبدیل شود.
چالش تحریم‌های جدیدبا وجود افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۱۸، چند دلیل وجود دارد که نشان می‌دهد قوانین جدید علیه این صادرات، دولت بایدن را فلج نخواهد کرد.
اول، به گفته بن کاهیل، کارشناس انرژی در مرکز مطالعات راهبردی و بین‌المللی، تحریم‌ها تا اکتبر اجرایی نمی‌شوند. دوم، آن‌ها آمریکا را ملزم می‌کنند تا بخش بسیار پیچیده‌ای از بازار صادرات نفت را هدف قرار دهد؛ یعنی پالایشگاه‌های مستقل چین که ارتباط کمی با مؤسسات مالی آمریکا دارند. این مؤسسات همان‌هایی هستند که معمولاً ابزار اصلی اعمال تحریم‌هایند.
کاهیل خاطرنشان کرد: «متوقف‌ساختن تجارت نفت ایران کار سختی است. این تجارت با پالایشگاه‌های کوچک چینی (معروف به «قوری») انجام می‌شود که اصلاً با سیستم مالی آمریکا در ارتباط نیستند. اگر می‌خواهید با این پالایشگاه‌ها مقابله کنید، باید با دولت چین تعامل برقرار داشته و من فکر نمی‌کنم بحث واردات نفت ایران مهمترین مسئله در روابط دوجانبه پکن-واشنگتن باشد».
دلیل اینکه دولت بایدن نسبت به اعمال تحریم‌های جهانی بر صادرات نفت چه ایران، چه ونزوئلا و چه روسیه محتاط بوده، قابل درک است. در شرایطی که اقتصاد آمریکا رونق دارد، تورم همچنان بالاست و قیمت بنزین هم بیشتر از همه به چشم می‌آید. مشاور اقتصادی بایدن در هفته گذشته قول داد که هر کاری برای پایین نگه داشتن قیمت بنزین در طول تابستان انجام دهد و حتی به آزادسازی احتمالی ذخایر استراتژیک نفت آمریکا اشاره کرد.
کاهیل گفت: «هزینه‌های انرژی برای این دولت، از ابتدا، یک دغدغه جدی بوده است. بنابراین، آن‌ها در اعمال شدید تحریم‌هایی که می‌تواند بازار جهانی نفت را بر هم بزند، انگار روی لبه تیغ راه می‌روند».
سلاح مخفی آمریکاشاید برای کنگره فعلی بیش از کاخ سفید، تحریم‌های نفتی همچنان آوازی خوش برای گوش مقامات است. طی یک دهه گذشته، ایالات متحده به لطف انفجار تولید نفت شیل، به تولیدکننده‌ای بزرگ، سپس صادرکننده و در نهایت به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شد.
در طول این مسیر، از نفوذ تازه به دست آمده خود برای اعمال تحریم بر کشورهایی مانند ایران، ونزوئلا و روسیه استفاده کرد، با این اطمینان که چاه‌های فوران‌کننده نفت آمریکا، هر کمبودی را از سوی تحریم‌شدگان جبران کند. قانون‌گذاران فکر می‌کنند اگر آمریکا یک سلاح نفتی دارد، پس چرا از آن استفاده نکند؟
کاهیل گفت: «این واقعیت که ایالات متحده در دهه گذشته چنین منبعی برای رشد تولید بوده است، به آن امکان داده تا بر تعداد بیشتری از کشورها تحریم اعمال کند. و واشنگتن عاشق تحریم‌های انرژی شده است. وقتی می‌خواهید فشار وارد کنید، این همیشه راه‌حل ساده‌ای است؛ هرچند همیشه هم مؤثر نیست».
از دیدگاه کاخ سفید بایدن، صرف اینکه آمریکا بزرگترین بازیگر عرصه نفت است، به این معنا نیست که درست چند ماه مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری، می‌تواند از پویایی بازار جهانی نفت که بر قیمت‌ها در همه‌جا، حتی در شهرهای کوچک آمریکا تأثیر می‌گذارد، چشم‌پوشی کند.
کاهیل گفت: «نفت شیل به آمریکا آزادی عمل برای اعمال تحریم بر کشورهای بیشتری می‌دهد، اما این مجوزی بی‌قیدوشرط نیست».
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»